ชีวิตประจำวัน เหมือนไม่มีโอกาสสานสัมพันธ์กับใครเลย T T

เป็นครูครับ ตื่น 6 โมงเช้าไปโรงเรียนกลับมา 18.00-20.00 ก็เหนื่อยแล้ว
ไม่มีโอกาสได้เจอใครเลย เจอแต่ครู ด้วยกันซึ่งส่วนมากก็อาวุโสแล้ว
เจอนักเรียนก็มีแต่อายุยังน้อย ต่อให้โตขึ้นมาหน่อยก็คุยไม่ได้ คบไม่ได้ เห็นหน้าทุกวันก็ตาม
เพราะหลักจรรยาบรรณ กลับหอพักมาก็อยู่คนเดียว เจอเพื่อนบ้างวันเสาร์อาทิตย์
ต่อให้ได้ไปห้างเขาก็มากันเป็นคู่ ต่อให้ไปเที่ยวกลางคืนก็ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน

บางทีก็เหนื่อย มีเรื่องไม่สบายใจ อยากกอดใครสักคนแรงๆ แต่ก็ทำได้แค่คิด.......

เหนื่อยกายไม่เท่า ....เหนื่อยใจ   / พยายามแค่ไหน ......ก็ไม่มีโอกาส

ขอบคุณที่อ่านจบ
แค่อยากระบาย